woensdag 11 augustus 2010
zondag 1 augustus 2010
licht in de duisternis
Om het licht op zijn waarde te kunnen schatten moet het af en toe donker zijn. Als het heel donker wordt, dan is het ook heel licht geweest. En als het heel donker is, dan schijnt het licht nog feller in de duisternis.
Ik mis haar.
Toen ik haar ging halen bij de dierenarts, een week voor ze stierf, had ik haar mandje op de achterbank gezet. Tijdens de rit stak ik mijn vingers door de tralies. Ze gaf direct kopjes. 's Avonds viel ze in mijn armen op bed in slaap. Langzaam gleed ze weg uit mijn leven. Mijn meisje.
Het was donker, heel erg donker. En, in het donker ben je alleen. Er is niemand om je pijn te dragen, behalve jijzelf. Maar er zijn altijd lichtpuntjes. De lichtpuntjes maken spinazietaart voor je, leggen tarotkaarten met je, wandelen met je, gaan met je naar de sauna en sommige lichtpuntjes zijn er gewoon, omdat ze het weten. De lichtpuntjes weten dat het donker is. Ze weten ook dat het weer licht wordt. In de tussentijd verlichten ze de duisternis.
Abonneren op:
Posts (Atom)