dinsdag 5 juli 2011

Ave Maria

Ave Maria, gratia plena
Dominus tecum
Benedicta tu in mulieribus
Et benedictus fructus ventris tui, Jesus.
Sancta Maria, Mater Dei
Ora pro nobis peccatoribus
Nunc, et in hora mortis nostrae.
Amen.


Maria werd door God uitverkoren om hem ter wereld te brengen. Zij is de intermediar tussen ons en hem. Letterlijk: zij brengt hem immers naar ons toe in fysieke vorm. Ik verplaats me in haar leven. Zij krijgt een kind. De liefde van haar leven. Hij is jarenlang bij haar en dan sterft hij, de man die alleen maar goed is pure liefde, een vreselijke dood. De dood van misdadiger. Langzaam en zo pijnlijk. Zij is erbij. Zij ziet haar kind lijden, schreeuwen om zijn vader en sterven. Ze halen hem van het kruis en leggen hem in haar armen. Haar kind, dood. Pieta.
Wat gaat er door haar heen? Heeft zij de kracht om te vertrouwen op zijn keuzes, weet zij dat het goed is, weet zij dat hij niet alleen maar weg is, maar dat zijn liefde in eeuwigheid bij haar blijft? Kan zij haar verdriet, waarvan ik niet eens kan beginnen te begrijpen wat dat betekent, door het vertrouwen in God laten wegnemen?