Overweging bij zondag 5 november 2017, De Hemelse Vader

De vieringen die wij hier houden zijn bedoeld om God te ontmoeten. Dat gaat vaak gepaard met veel woorden, veel teksten, veel gebeden en veel gezangen. De overweging bestaat ook altijd uit veel uitleg in de vorm van woorden.

Dat is één manier om God te zoeken. Een andere manier is om dat te doen via stilte en meditatie. Dat is ook de weg die veel kloosterordes, zoals Taizé, kiezen. Dat is de weg die wij vandaag proberen te verkennen.

Om die reden is ook de overweging een beetje anders dan anders. Ik ga u niet vertellen wat mijn gevoelens, gedachtes en inzichten in deze teksten zijn, maar ik ga u uitnodigen om uw eigen gevoelens, gedachtes en inzichten bij deze tekst te ontdekken.

We doen dat door een veel gebruikte en veel gebruikte vorm van bijbellezen, die heet Lectio Divina. Deze methode, die wordt gebruikt door de paters Jezuïeten en in vele andere kloosterordes, is heel dierbaar voor mij en ik weet dat dat ook geldt voor sommigen onder u, bijvoorbeeld voor diegene die hebben meegedaan met de meditaties tijdens de advent en de vasten.

Het gaat als volgt. Ik loop samen met u stapje voor stapje een klein stukje van de evangelietekst door. Ik ga u bij ieder stapje een vraag stellen waar u dan in stilte voor uzelf een antwoord op kan proberen te geven. Na iedere vraag laat ik daarom een korte stilte vallen van ongeveer 1-2 minuten.

Misschien werkt deze methode voor u, misschien ook niet. In het eerste geval heeft u er een nieuwe manier van bidden bij gekregen, in het laatste geval heeft u een paar minuten kunnen genieten van de stilte in de kerk.  

Laten we beginnen.

Ik lees het stukje van de tekst dat we nader gaan bekijken nog een keer voor. Ik nodig u uit om te luisteren en voor uzelf een woord of een stukje zin te kiezen dat u op dit moment in het bijzonder aanspreekt.

En noemt niemand van u op aarde 'Vader': gij hebt maar één Vader, de hemelse. En laat u ook geen leraar noemen: gij hebt maar één leraar, Christus. Wie de grootste onder u is moet uw dienaar zijn. Al wie zichzelf verheft, zal vernederd en wie zichzelf vernedert, zal verheven worden.

Welk woord uit dit stukje tekst raakt u? Wat voor gevoel krijgt u bij dat woord? Wat betekent dat woord voor u op dit moment in uw leven?

Jezus zegt: noemt niemand van u op aarde 'Vader'

Het woord vader betekent voor ons allemaal iets. We hebben immers allemaal een vader of een vader gehad. Een vader is voor velen van ons iemand die onvoorwaardelijk van ons houdt, maar helaas niet voor iedereen.

Hoe zit dat voor mij? Wat voor gevoelens maakt het woord Vader bij mij los?

Jezus zegt: Gij hebt maar één Vader, de Hemelse.

Het woord Vader geeft aan dat er sprake is van een relatie: Vader ben je van iemand. God is onze Vader, en wij zijn Zijn kinderen. 

Wat doet het met mij om me te realiseren dat ik God mijn Vader mag noemen en me mag realiseren dat Hij onvoorwaardelijk van mij houdt, misschien net als mijn eigen vader van mij of ik van mijn kinderen? Houd ik ook onvoorwaardelijk van God?

Jezus zegt: Al wie zichzelf verheft, zal vernederd en wie zichzelf vernedert, zal verheven worden.

Jezus leert ons dat wij allemaal gelijk zijn. We zijn allemaal kinderen van dezelfde God.

In de stamboom staan wij staan allemaal op hetzelfde niveau. Sterker nog, als we ons verheffen of vernederen en dus boven of onder dat niveau proberen uit te krijgen worden we weer teruggebracht op hetzelfde niveau.

Voel ik mij gelijk aan de mensen om mij heen? Of voel ik mij juist beter? Of slechter? Wat doet de gedachte dat iedereen gelijk is, dus ook mensen die anders zijn dan ik, jonger, ouder of mensen met een andere culturele achtergrond, met mij?

Aan het einde van deze overweging kunnen we voor onszelf samenvatten wat ons heeft geraakt in deze lezingen en daarvoor kunnen wij dan God bedanken.

Amen