Vandaag wordt in de Verenigde Staten thanksgiving gevierd. Thanksgiving is een dag waarop God wordt bedankt voor alles wat hij gegeven heeft, in het bijzonder een goede oogst. Vroeger, op de kleuterschool, zongen wij iedere ochtend een liedje genaamd dank u: dank u voor deze nieuwe morgen, dank u voor deze nieuwe dag, dank u dat ik met al mijn zorgen bij u komen mag. Ik vind dat een mooi liedje en het is prachtig dat mensen (zelfs kleuters op een montessorikleuterschool :-)) even stil staan bij alles wat zij hebben in het leven.
Ik vroeg me echter af wat het betekent om God daarvoor te bedanken. Als je God bedankt voor alle goede dingen, impliceert dat dan dat hij daar ook een hand in heeft gehad? Heeft God er daadwerkelijk voor gezorgd dat de oogst goed was dit jaar? Als dat zo is, en God is dus een macht die controle heeft over bepaalde zaken, waarom gebeuren er dan zoveel nare dingen? Heeft God daar ook een hand in of impliceert het één niet per se het ander? Hier zijn uiteraard vele boeken over volgeschreven. Het is overigens een van de vragen waar je altijd mee wordt geconfronteerd als je als gelovige praat met niet-gelovigen. Wellicht is de vraag terecht, maar het antwoord is zo complex.
Mijn idee is dat God niet een man of een vrouw op een grote wolk is die ingrijpt in ons leven. Ik zie God als de ragfijne draden van een spinnenweb die alles wat goed en mooi is samenbinden. Soms zie je ineens die fijne draden omdat de zon erop valt of de regen. God is even teer, even sterk en even intrigerend als zo'n spinnenweb.
Nu rijst de vraag kan je God eigenlijk wel bedanken als je visie op God is zoals ik hierboven beschreef. Waarschijnlijk niet. Wat je wel kunt doen op een dag van vandaag is stil staan bij de momenten dat je een glimp van God opvangt en daar dankbaar voor zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten