zondag 27 juli 2008

Nachtvlindertje...


Het idee dat dieren alleen doden om te eten gaat in ieder geval niet op voor huiskatten (en katachtigen). Ze doden om het doden. Jacht om de jacht. Bij ons zijn de slachtoffers meestal nachtvlinders. Halflevend, met gescheurde vleugeltjes tref ik ze aan. Ik geef ze nooit de genadeklap. Waarom niet? Omdat ik bang ben voor nachtvlindertjes? Omdat ik vind dat je sterven een natuurlijk proces waarin je zo weinig mogelijk moet ingrijpen? Omdat ik het niet durf? Omdat ik hoop dat ze - ondanks alle schade - het toch zullen halen? Ik weet het niet.


Hierboven het nachtvlindertje dat vannacht op ons balkon is gestorven, nadat ik haar had gered uit de klauwen van mijn kleine, lieve moordenares Saga....

Het blijven toch beesten!

Gisteren hoorde ik in de dierentuin, terwijl we bij de gorilla's stonden te kijken, iemand zeggen "het blijven toch beesten". Natuurlijk hoor je dat heel vaak, in het bijzonder in de dierentuin. Maar in dat ene zinnetje zitten een aantal kernassumpties waarvan je je kunt afvragen of die terecht zijn.

Allereerst: dieren zijn blijkbaar beesten en dus geen mensen. Dat impliceert dat dieren fundamenteel anders zijn dan mensen. Een andere categorie. Dat lijkt me, zeker in het geval van gorilla's, geen assumptie die volkomen terecht is. Het is bekend dat mensapen DNA hebben dat voor 98% overeenkomt met dat van ons. Bonobo's hebben, net als mensen (en in tegenstelling tot de meeste andere dieren), sex om de sex. Gorilla's lijken gevoelens te hebben van blijdschap en verdriet die dicht bij onze emoties liggen. Zo beschrijft Dianne Fossey in haar boek Gorilla's in the mist een geval van een gorilladochter die zo veel verdriet hebben om het overlijden van haar moeder dat ze zelf overlijdt. Dus, wellicht zijn dieren anders dan mensen, maar ook weer niet zo anders dat ze in een compleet andere categorie vallen.

Ten tweede lijkt deze achteloos uitgesproken zin een soort superioriteit aan te duiden. Mensen zijn niet alleen anders dan 'beesten', ze zijn beter dan beesten. Het lijkt me dat het antwoord op de vraag of dieren beter zijn dan mensen afhangt van waar je precies naar kijkt. De vraag moet dus scherper worden geformuleerd. Mensen onderscheiden zich - waarschijnlijk - van dieren met betrekking tot moreel besef. Mensen lijken een soort aangeboren besef te hebben van wat goed is en wat fout is. Dieren lijken dit niet te hebben.

Ik schrijf expres "lijken dit niet te hebben". De vraag is namelijk wat ons morele besef precies is. Als dat niets meer of niets minder is dan een aangeboren regelsysteem dat ons in staat stelt om als individu zo succesvol mogelijk te zijn, dan onderscheiden wij ons eigenlijk helemaal niet van dieren. Sterker nog, dan zijn we gewoon precies hetzelfde. Het verschil tussen mensen en dieren is dan alleen dat dieren zich niet (per se) conformeren aan ons regelsysteem.

Een ander verschil tussen mensen en (de meeste soorten) dieren is dat wij ons bewust zijn van onze daden. Anders gezegd. Wij weten het (over het algemeen) als wij de regels hebben overtreden en wij kunnen er bewust voor kiezen om de regels te breken. In tegenstelling tot dieren zijn wij ons dus bewust van het feit dat er een regelsysteem is. Dus, in dat opzicht zijn wij anders dan dieren (of dat beter is, is natuurlijk de vraag).

Aan de andere kant zijn er vele aspecten waarin dieren aanzienlijk beter zijn dan wij. Zij maken zich niet druk over futiliteiten, zij haasten zich niet, zij nemen de tijd voor alles wat ze moeten doen en ze geven zich over aan alles wat ze moeten doen. Zij leven in en voor het moment, zonder zich druk te maken over de dag van morgen, over de vraag wat ze morgen moeten eten en of ze ooit zullen sterven en zo ja waaraan dan. Ze zijn meer zen dat wij ooit zullen worden. Daarin zijn zij anders...en ik denk dat ze in dat opzicht beter zijn dan mensen.

zaterdag 19 juli 2008

Vakantie

Het is vakantie...eindelijk...het was de afgelopen maand zo druk dat ik geen tijd had om iets op de blog te schrijven. Wat ik wel heb gedaan? Gewerkt. Verder niets.

Ik heb geen tijd gehad om lekker te koken, de poezen goed uit te borstelen, sushi te gaan eten, al die boeken die nog klaar liggen te lezen, naar de kerk te gaan, te sporten, domme televisie te kijken, met de hondjes te wandelen en alle andere dingen die het leven zinvol maken :-)

Ik was de afgelopen maand gestressed, moe, ziek, druk en in mezelf gekeerd.

Is het werk dat waard? Ik weet het niet. Ik hou van mijn werk. Ik geef graag les, ik hou ervan me druk te maken over kleine dialectpuzzels, ik begeleid graag studenten.

Meestal is de werkdruk in balans in mijn leven. Soms slaat de balans door en lijkt werk belangrijker dan wat ook...nu is het vakantie: deze drie weken slaat de balans door naar de andere kant: naar de kleine dingen die het leven mooi maken: naar de dierentuin, wandelen in de duinen en op het strand, lekker eten, lekker sporten en veel yoga.