Het is gearriveerd

Na van alle kanten te hebben gehoord over "het boek voor ons soort vrouwen"...heb ik het dan toch maar besteld...later meer...

Tijd

Mijn yogalerares zei gisteren dat haar perceptie van tijd is veranderd sinds ze yoga doet. Ik heb daarover nagedacht en het is waar (...uiteraard...overigens, over wijze vrouwen en tijd gesproken, zie hier)

Veel oefeningen en meditaties duren een vastgestelde tijd: 2 minuten, 3 minuten, 11 minuten, 40 dagen, 1000 dagen. Dit lijkt een vastgestelde tijdsduur te zijn. 2 minuten is 2 minuten. Basta.

De ervaring leert dat niets minder waar is. De 2 minuten die je langer blijft liggen als de wekker al is gegaan zijn binnen een seconde voorbij, maar 2 minuten stretch pose duurt oneindig lang. Hoe lang 2 minuten duurt lijkt dus relatief. Tijd is relatief (geen originele gedachte, jammer genoeg :-) ).

En dan brengt meditatie soms iets nog mooiers dan de mogelijkheid om tijd op te rekken, namelijk de afwezigheid van tijd. Tijdens sommige meditaties verlies je - door de concentratie, denk ik - alle besef van tijd. Het is onmogelijk om te zeggen of de meditatie 10 minuten of een half uur heeft geduurd. Tijd is geen factor meer.

Freia

Hmmm, wat een zacht buikje heeft ze toch....

Halverwege

Na 26 dagen vasten en 20 dagen sadhana (dagelijkse yogaoefening) begin ik langzaam te beseffen waarom ik dit doe. De eerste 26 dagen kon ik vasten niet koppelen aan spiritualiteit. Ik had immers gewoon honger of (vaker, uh meestal) trek in iets lekkers. Daar is weinig spiritiueels aan...Na 26 dagen dringt langzaam het besef door dat het spirituele niet zit in de ontzegging, maar in de dingen die wel tot je beschikking staan: de dingen die door de onthouding duidelijker worden, meer uitvergroot.

De Sadhana is een ander verhaal. Ook daar zie ik vaak tegenop uit luiheid, ongeduld etc. Maar, uiteindelijk geeft de dagelijkse oefening, de discipline, rust. Twee momenten op de dag, 's morgens als ik opsta en 's avonds voor ik ga slapen, waarin ik tijd maak voor god: de god die in mijn lichaam huist en de god die overal buiten mijn lichaam is. Yoga functioneert als een schemerzone tussen slapen en waken. Tussen onbewust en bewust. Tussen mijn lichaam en de buitenwereld. Het maakt de overgang zachter, soepeler en God komt een heel klein beetje dichterbij.

Mijn nieuwe zonde

Omdat het lekker is, maar vooral omdat het er mooi uitziet...

Saga nu nog met haar wintervacht...

Freia in een amoureuze bui

Waarom?

Waarom hebben katten



amoureuze buien om



5:15

in de morgen??

1 down, 5 to go

De eerste week van de vasten is voorbij...soms maakt de goedgemutstheid en overtuiging dat dit een heel goed idee is ruimte voor vermoeidheid (vroeg opstaan voor de yoga, laat slapen door de yoga, stijve spieren van de yoga, oh en een al een week durende nogal hardnekkinge verkoudheid) en de onstilbare trek in chocola (tja...).

Maar we gaan door! Streng en meedogenloos! De koekjes, cakejes, chocolaatjes blijven achter op de schoteltjes, volkorenbrood gaat erin als zoete koek en koken is een waar evenement geworden hier in huis (We hebben nu namelijk echt honger als we gaan eten).

En in het vooruitzicht het land van melk en honing...