Mijn yogalerares zei gisteren dat haar perceptie van tijd is veranderd sinds ze yoga doet. Ik heb daarover nagedacht en het is waar (...uiteraard...overigens, over wijze vrouwen en tijd gesproken, zie hier)
Veel oefeningen en meditaties duren een vastgestelde tijd: 2 minuten, 3 minuten, 11 minuten, 40 dagen, 1000 dagen. Dit lijkt een vastgestelde tijdsduur te zijn. 2 minuten is 2 minuten. Basta.
De ervaring leert dat niets minder waar is. De 2 minuten die je langer blijft liggen als de wekker al is gegaan zijn binnen een seconde voorbij, maar 2 minuten stretch pose duurt oneindig lang. Hoe lang 2 minuten duurt lijkt dus relatief. Tijd is relatief (geen originele gedachte, jammer genoeg :-) ).
En dan brengt meditatie soms iets nog mooiers dan de mogelijkheid om tijd op te rekken, namelijk de afwezigheid van tijd. Tijdens sommige meditaties verlies je - door de concentratie, denk ik - alle besef van tijd. Het is onmogelijk om te zeggen of de meditatie 10 minuten of een half uur heeft geduurd. Tijd is geen factor meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten