Het was altijd warm bij opa en oma. De gaskachel, zo'n grote metalen met van die neppe houten latjes, stond te gloeien op standje 7. Opa was nogal kouwelijk. Op de tafel een harig kleedje, de kat, lieve gekke Ago, het schijnsel van een veel te laag hangende, gelige lamp. De groene tapijttegels. Lekker praktisch want als er eentje vies werd, kon je die makkelijk vervangen. Oma in de keuken, in de weer met pannen soep, balletjes draaien. De geur van pijptabak. Mensen die binnenkomen. Ooms, tantes, neefjes, nichtjes, oudtantes en oudooms. Iedereen krijgt koffie en thee, er is kerstkrans van de bakker op de hoek. Een een boom. Wij mogen boven spelen. Daar is het ijzig koud. Geen kachel. Op de oude kamer van papa (en zijn broers). Rondjes draaien op een oude bureaustoel. net zo lang tot je duizelig bent en dan lopen. De trap af. De laatste treden springen om de leuning. Dat mag niet van oma.
De volgende dag naar andere opa en oma. Het is een klein huisje. Hier is een papegaai. Jaco. De papegaai van mijn leven zo zou later blijken. Mijn gevederde vriendje. Opa en oma (niet m'n echte oma, maar de nieuwe vrouw van mijn opa) zitten in hun stoelen. grote stoelen, lekker comfortabel. Wij spelen in de "achterkamer". De tv komt uit de kast, met een mechanisme. Opa kijkt graag sport. Voetbal. Wij kijken thuis nooit voetbal. Mijn zondagen worden gekleurd door de grand prix: het snerpende geluid van racewagens. Opa is altijd heel blij om ons te zien. Hij heeft een driftige natuur, maar hij smelt als hij ons ziet. Zijn kleinkinderen. De kinderen van zijn dochter. De kleinkinderen van oma komen ook. Ze zijn ouder dan wij en ik vind ze niet zo aardig. Ze maken veel lawaai.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten