Eten, bidden, beminnen

Ik heb het uit. Eten, bidden, beminnen.

Voor diegenen die geinteresseerd zijn wat ik ervan vond....ik vind het een fijn boek. Het leest lekker weg, het sluit aan bij mijn belevingswereld en er staan veel interessante uitspraken en gedachtes in. Maar...(en nu volgt er een soort hap-snapbespreking van een paar detail uit het boek)

Ik ben zoooooooo jaloers. Heel heel erg jaloers. Jaloers op Elizabeth Gilbert. Ten eerste is het niet voor ons allemaal weggelegd om een jaar rond te reizen naar van die heerlijke plaatsen als Rome, India en Bali. Maar, het is vooral ook jaloersmakend hoeveel geluk EG heeft in het leven. Het lijkt alsof alles haar tegenzit (scheiding, depressie), maar als je goed leest, zit alles, maar dan ook echt alles, haar mee.

Ze spreekt binnen 4 maanden vloeiend Italiaans, ze maakt makkelijk contact met allemaal leuke bijzondere mensen. Die mensen doen dan stuk voor stuk uitspraken die zo uit de belangrijke spirituele geschriften van de wereldsgodsdiensten lijken te komen (of toch uit van die kleine boekjes met titels als "boedha voor beginners"). Die nieuwe vrienden (waaronder een Indonesische medicijnman en een traditioneel indonesisch genezer) doen die uitspraken niet alleen, wat op zichzelf al prachtig zou zijn, maar ze doen ze ook nog op precies dat moment dat EG ze nodig heeft.

Vervolgens hoort de prachtige EG (die zich overigens geen enkele zorgen maakt over het feit dat ze 11 kilo aankomt in Italie, wat op zich ook al benijdenswaardig is) deze uitspraken en veranderen ze de richting van haar leven 180 graden. Door deze uitspraken weet ze de depressie op een afstand te houden, de problemen met haar scheiding op te lossen, zich te focussen op de meditatie (en God te ervaren), en haar kundalini energie komt vrij alsof het kinderspel is (in blauwe golven).

(Dit laatste is voor een yogini die iedere dag uren yoga moet doen om soms een lichte tinteling in de ruggegraat te mogen ervaren - waarvan menig scepticus zou zeggen dat het gewoon een koude rilling is - zeer jaloersmakend.)

En, als klap op de vuurpijl, ontmoet ze een mooie Braziliaans man met bruine ogen en een olijfkleurig huid, die onvoorwaardelijk van haar houdt, geweldig is in bed en natuurlijk ook van die prachtige wijze dingen zegt. (Dit is niet voor mij in het bijzonder erg jaloermakend, aangezien ik zelf ook nogal veel geluk heb op dit punt, maar wel voor andere 'vrouwen zoals wij' die ik ken). O ja, en hij is ook gesterriliseerd dus ze hoeft ook geen chemische shit in te nemen...maar ze krijgt dan vermoedelijk wel weer een kind. EG kennende, precies wanneer zij er klaar voor is.

Dus, is het een boek voor mij? Ben ik wel "vrouwen zoals wij"?

Ik ben bang dat ik onder een wat minder gelukkig gesternte geboren ben (of iets minder goed van het Universum mijn geluk kan afdwingen). Ik ploeter al jaren voort met yoga zonder blauwe golven en al helemaal zonder de stilte van de eeuwige/eeuwigheid te hebben ervaren. Maar wat niet is kan nog komen...nu weet ik iig waar ik op kan hopen.

Mijn vrienden zeggen - net als die van EG - allerlei wijze dingen. Helaas heb ik vaak de kracht of het inzicht niet om mijn leven door die uitspraken van richting te laten veranderen. Sorry mensen.

Verder is mijn spirituele beleving anders. Ik hou het nog even op het christendom en ben helaas niet in staat om, zoals EG het zegt, te shoppen bij alle geloven die de mensheid ter beschikking staan om er de krenten uit de pap te halen. Ik heb namelijk, na inmiddel bijna 4 jaar verdieping, nog niet helemaal, volledig begrepen (geïnternaliseerd) wat de krenten uit de pap zijn van het christendom. Ik moet nog een beetje verder graven, meer lezen, meer bidden, meer ervaren wat het betekent om christen te zijn.

Ik vrees dat me dat al één heel leven gaat kost...