Vorige week hebben we paleis Soestdijk bezocht. Ik kan het iedereen aanraden, al was het maar voor de prachtige tuin. Tot 2004 werd dit paleis bewoond door prinses Juliana en prins Bernard. Ze hebben er, de onderbreking van de oorlog niet meegerekend, bijna 40 jaar gewoond.
Ik had altijd het beeld van grandeur als ik dacht aan paleis Soestdijk, mooie zalen, dure stoffen, kristallen glazen, iedere dag verse bloemen, lakeien en bediendes. En dat beeld klopt ook. Soestdijk kent prachtige zalen met groteske schilderijen, prachtige beelden, meubelen, een zwembad en een werkelijk adembenemende tuin.
Maar, het belangrijke inzicht van het bezoek aan het paleis was dat er gewoon een gezin heeft gewoond, met kinderen en huisdieren. In de privé-eetkamer van Juliana en Bernard hangt een foto van hoe het er aan tafel aan toe ging. Gewoon net als overal: een handdoek onder de stoel zodat de jongste dochter niet op het kleed knoeide, een hondje dat aan tafel bedelt. Later woonden er een opa en een oma, bij wie de kleinkinderen kwamen logeren. Ik stel me voor dat op de werkkamers van Juliana en Bernard ook tekeningen hingen die de (klein)kinderen voor ze hadden gemaakt. En natuurlijk is de setting anders dan bij "de gewone burger" thuis, maar uiteindelijk maakt dat niet uit en gaat het bij iedereen om hetzelfde, de "kleine momenten van geluk".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten