Gisteren, tijdens een bijeenkomst in de kloosterkerk, zei een wijze vrouw uit onze groep: vroeger voelde ik me nietig als ik in de duinen liep en naar de zee keek. Nu voel ik me opgenomen in het geheel. Dat gevoel, zei onze (al even wijze) dominee, het gevoel van verbondenheid, is een religieuze ervaring. Op die momenten leer je god kennen.
En vandaag is het volle maan. En ik voel me nu ook een klein beetje verbonden...
1 opmerking:
ik ook, gisteren avond liep ik met Antoine door de woonkamer, toen keken we naar buiten en daar was de volle maan, het is alweer een maand geleden dat hij kwam, en om het te zien kijken naar de maan die hem gebracht had, dat was ook een religieuze ervaring...
Een reactie posten